Blues Traffic Live #19 Giles Robson Band (UK) - Dry Riverbed Trio (NL) - Southern Bluesrock Band (NL) De Wieksjlaag Beringe (NL) (09-12-2017) reporter & photo credits: Freddie info club: Blues Traffic info band: Giles Robson Band (UK) - Dry Riverbed Trio (NL) - The Southern Bluesrock Band (NL) © Rootsville 2017

Vorig jaar stond hier nog Memo Gonzalez op de affiche (concert report) en was dit de reden om naar het Limburgse Beringe af te zakken. Ospel is maar een goede boogscheut hier vandaan en dit kan je dit horen ;-). Uiteraard zijn we hier naar toegekomen voor de vriendelijke entourage van 'Blues Traffic', onze Nederlandse bluesvrienden en...de blues.

De enige band die ik nog niet 'live' aan het werk heb kunnen zien is de opener van deze 19de editie van 'Blues Traffic Live'. Op de affiche staan de heren van de 'Southern Bluesrock Band' en dus zijn zij 'de zwarte piet' om het festival op gang te trappen. De Sint is reeds terug richting Spanje en dus wordt zijn 'partner in crime' maar spreekwoordelijk vernoemd alvorens we hier weerom een rel van jewelste ontketenen. Gelukkig zijn er nog mensen die zich vastklampen aan de goede oude tradities en kunnen zij zich reeds gaan opmaken voor Santa Claus en Rudolph (the red nosed reindeer). Alvorens die naar deze 'town' komen en we een dierenrechten organisatie op onze nek krijgen komt dus eerst nog een portie peper en zout ofwel blues en rock.

Niet bepaald youngsters deze 'Southern Bluesrock Band' maar zonder meer is deze 'SBRB' alive and kickin'. De eerste waarnemingen van deze blues rockers dateren al van sinds 1988 en het was medeoprichter Johan Phillipsen die het voor zijn 60-tigste verjaardag terug voelde kriebelen en zo het vuur weer kwam aan te wakkeren. Sinds 2014 draaien ze evenwel terug op volle toren en net als in de 90-tiger jaren maken Ley van den Beuken (leadgitaar), Jack J.C. Peeters (keys), Marijn Vermeer (drums), Gerard Bastiaans (basgitaar) en Johan Philipsen (vocals en rhythmguitar) als de 'Southern Bluesrock Band' ook nu nog de podia onveilig.

Deze 'SBRB' mogen hier vanavond op het podium in café 'De Nabber' maar liefst drie sets voor hun rekening nemen en zeker de laatste en afsluitende set zal de ambiance zonder meer doen toenemen. Het 'rock' gedeelte laten ze bij de eerste set enigszins achterwegen en bestoken ons met lekker luisterende blues met nummers als 'Tore Down' en Howlin' Wolf zijn 'Wang Dang Doodle', geschreven door de hofleverancier van Chess, Willie Dixon. Hun onderdeel 'ambiance' putten ze uit nummers die niet blues gerelateerd zijn zoals Rod Steward zijn 'Hot Legs' en een beetje Southern Rock met Keep Your Hands To Yourself' van 'The Georgia Satellites', en daarmee wordt de kassa van Dan Baird weer gespekt. Tijd om naar de grote balzaal te gaan...

Na deze portie no-nonsens blues draaien we onze neus richting rootsrockers van het 'Dry Riverbed Trio'. Eind oktober zag ik ze in België nog aan het werk als voorprogramma van de onsterfelijke 'The Paladins'. Een paar maand eerder stonden ze nog samen met onze rootsrocker Walter Broes op 'Rockin' Around Turnhout' en dus ja...in België lusten we ook wel pap van dit trio. Voor de onwetenden noem ik nog eens de namen en dat zijn de broertjes Dusty (guitar) en Darryl Ciggaar (drums) en aan de contrabas hebben we Ronald Tilgenkamp, so without further ADO we give you the 'Dry Riverbed Trio'.

Ondanks de talrijke hints richting 'carnaval' hier in de zaal is het nog wat vroeg om een 'polonaise' op gang te trappen en houden we het nog maar bij onze geliefkoosde muziek, en ben ik benieuwd hoe deze rootsrockers het hier gaan oplossen? Bij mij gaat er een portie rhythm 'n blues, country en rock 'n roll altijd wel in en dus ben ik al in mijn nopjes met hun binnenkomer, 'Georgia Slop' en zo kan Jimmy McCracklin ook langs de kassa passeren. De oplossing van dit trio is wat wij noemen, poepsimpel. Je neemt enkel goed in het oor liggende up tempo nummers en wisselt dit af met enkele zorgvuldig geselecteerde bluesje en je bekomt een succes formule die werkt. Daarbij brengen ze ook songs die in beide categories kunnen thuis horen zoals 'One Bad Stud' van The Blasters.

Een opmerkelijk feit is wel wanneer deze 'Dry Riverbed Trio' hun reguliere repertoire brengen het stil wordt in de zaal en iedereen net niet aan het dansen slaat. Na Kim Wilson zijn 'Pretty Baby' surfen deze rockers nog tussen 'Freddie King' en 'The Paladins' alvorens ze al jammend af komen te sluiten met een instrumentaaltje. Hell Yeah!

Tijdens de 'change over' kan er in 'De Nabber' terug geluisterd worden naar de 'Southern Bluesrock Band'. Tijdens deel 2 van hun aantreden hier op 'Blues Traffic Live' schakelen dit vijftal een versnelling hoger maar ook steviger met nummers als 'Rattlesnake Shake' van Peter Green, 'Jesus Just Left Chicago' van ZZ Top en ook degelijke versies van onder meer T-Bone Walker zijn 'Stormy Monday' en sluiten ze dit deel al rockend af met 'Summertime Blues'...and so back tot the chicken shack.

20 november 2016 was voor mij de primeur om deze Britse blues harper een eerste keer aan het werk te zien, en daarvoor moesten we naar onze vrienden van 'Keeping The Blues Alive' in Vlierden en ook al is dit in een andere provincie, ver weg is het niet. Ik werd die zondagnamiddag letterlijk van mijn sokken geblazen door het betere 'smoelwerk' en dan hebben we het hier uiteraard over 'Giles Robson'. Sinds die dag kent iedere blues adept deze Giles Robson wel en zagen we hem al aan het werk op menig festival. Succes heeft ook een keerzijde en enkele weken geleden zag ik hem in België nog aan het werk op 'Blues in Schoten' en daar was hij aanwezig met een volledig nieuwe band.

Deze 'new ones' zijn gitarist Tom Julian Jones, bassist Enzo Strano en drummer Jason Ribiero. Ondertussen is de 'rodage' periode voorbij en lijkt het alsof ze al jaren samen op het podium staan. Dat Giles Robson 'een' stukje kan blazen daar zijn we ondertussen allemaal al van overtuigd en dus kan deze 'brave' Britse versie van Lester Butler toch bijzonder rauw en intens aanvangen met zijn 'G.R. Shuffle' en daarbij iedereen in deze zaal van hun sokken blaast. Ook vocaal komt deze Giles Robson bijzonder aardig uit de hoek en bevestigd hij zo dat het een 'blijver' is.

Met een lowdown cheatin' woman als 'Sarah Lee' maar ook met andere pareltjes uit zijn debuutalbum ‘For Those Who Needs The Blues’ (album report) komt hij hier de allerlaatste ongelovigen moeiteloos te overtuigen van zijn kunnen. Soms intens, dan weer energiek en soms ook bijzonder groovy is deze 'Giles Robson' een gedroomde afsluiter hier op deze 19de editie van 'Blues traffic Live' en kunnen we volledig 'in the mood' terug afzakken richting België. De after party met de 'SBRB' laat ik voor wat ze is en gaan we zo voor de 'long way home'....

Bedankt, Huub, Johan, Wiel, Wien, Freek en Ton. Het zit er weer op voor 2017 en dus kijken we er al naar uit om hier volgende editie de '20th anniversary' te vieren. Zet de bubbels al maar koud ;-)